Sinds dat we de rollen pizzadeeg, bladerdeeg enzo tegen zijn gekomen in de winkel, komt er met regelmaat een plaattaart op tafel. Simpel om te maken, gewoon erg lekker en zoveel verschillende mogelijkheden. Deze keer helemaal vegetarisch
Het is de tijd van de walnoten en waar wij in Frankrijk zitten, staan een aantal bomen. Als je daar omheen loopt, liggen er genoeg. Dus elk jaar in deze tijd, zoeken we er toch een beetje.
Deze keer heb ik bladerdeeg gekocht. Achteraf denk ik dat ik liever pizza deeg had gehad, maar het smaakt er niet minder om. Alleen het gevoel in de mond is heel anders.
De topping heb ik nog wel eerst wat gebakken met wat kruiden. Dan mengen de smaken wat en smaakt het eindresultaat nog beter.
En weet je wat ook lekker is? De volgende dag de laatste stukjes opeten.
Hoofdgerecht 
2 
Eenvoudig 
30 minuten
Wat heb je nodig
- 1 ui
- 1 courgette
- 250 gr champignons
- 150 gr walnoten
- 150 gr zachte geitenkaas
- 1 rol bladerdeeg
- 0,5 tl gemalen koriander
- 0,5 tl rozemarijn vers
- 0,5 tl thijm ver
- 1 tl komijn
- 0,5 tl gemberpoeder
- olie om in te bakken
- peper en zout naar smaak als je het echt nodig vind.
Hoe maak je het
Verwarm de oven voor op 200 graden Celsius. Rol de bladerdeeg uit op een bakplaat. Er zit meestal al bakpapier bij, anders rol je hem uit op bakpapier. Smeer hierop de geitenkaas
Hak de walnoten fijn en rooster die in een droge koekenpan.
Snij de courgette en champignons en snipper de ui. Hak de verse kruiden fijn. Zet een koekenpan op middelhoog vuur en doe daar wat olie in. Bak hierin de uien glazig. Voeg daarna de courgette toe en een minuut later de champignons. Voeg daarna alle kruiden toe en bak het nog kort aan. Peper en zout voegen wij niet toe. Er zit al veel smaak aan, maar voor de liefhebber is het nu de tijd om dat te doen.
Verdeel dit mengsel over het bladerdeeg en garneer met de walnoten. Nu kan het zo’n 20 minuten de oven in. Hou de oven wel in de gaten. Als de randen te bruin gaan worden van het bladerdeeg, haal je hem er eerder uit.
Met de pizza snijder verdeel je het in stukken. En zoals gezegd, wat er overblijft, is de volgende dag misschien nog wel lekkerder.
